پارادوکس زندگی من

خدایااااا چرا من؟

میشه یکی به من بگه چرا من؟چرا هر چی درده واسه من چرا هر چی حال بده واسه منه؟

چرا وقتی انقدر عاشقش شدم دیگه براش بی اهمیت و بچه شدم؟

چرا نمیتونم بهش بفهمونم چقدر عاشقشم؟

چرا من باید با این حالم مثل ابر گریه کنم پوووف چه حکمتیه نمیدونم اینم از امشبم

پارادوکس زندگی من...

اومدم رمز دار بنویسم بعد به این نتیجه رسیدم خب الان کی منو میشناسه که خاطراتم براش مهم باشه جز خودم؟ امروز ۹۷/۹/۲۷ فردا امتحان پاتولوژی دارم که طبق معمول نخوندم بهم گفتی یک متن فلسفی بگو یاد شعری که ش پارادوکس زندگی من...ادامه مطلب

زندگی کردن سخت شده انقدری که سخت هر روز با گریه سر میشه گریه برای چیزی که خودتم‌ نمیدونی چرا انقدر فشار زندگی زیاد شده که حس میکنم تموم نمیشه یک هفته دقیقا هفته دیگه این موقع از نصف فشارای زندگیم راحت پارادوکس زندگی من...ادامه مطلب

» نمایش این صفحه بدین معناست که نویسنده وبلاگ یک مطلب را بصورت رمزدار درج کرده است و برای مشاهده کامل مطلب نیازمند آن هستید که کلمه عبور مرتبط با این مطلب را دانسته و وارد کنید.

پارادوکس زندگی من...

من همان پرنده آزاد در قفس
من همان خنده روی عبوس
من همان شاداب غمگین
من همان لبریز از خالی
من همان پر حرف گوشه گیر
من همان دانای نادان
من همان عجول صبور
من همه ی این همانم و هیچ نیستم
شاید روزی ماهی سالی از این چا بگذری و گویی چقدر شبیه من است
اما من شبیه همه و متفاوت از همه ام
و این همان پارادوکس زندگی من است

+تمام نوشته های وبلاگ نویسنده اش خودمم کپی نداریم اگه میخواین کپی کنین لطفا قبلش اطلاع بدین با تشکر

پارادوکس زندگی من...

من همان پرنده آزاد در قفس
من همان خنده روی عبوس
من همان شاداب غمگین
من همان لبریز از خالی
من همان پر حرف گوشه گیر
من همان دانای نادان
من همان عجول صبور
من همه ی این همانم و هیچ نیستم
شاید روزی ماهی سالی از این چا بگذری و گویی چقدر شبیه من است
اما من شبیه همه و متفاوت از همه ام
و این همان پارادوکس زندگی من است

+تمام نوشته های وبلاگ نویسنده اش خودمم کپی نداریم اگه میخواین کپی کنین لطفا قبلش اطلاع بدین با تشکر

پارادوکس زندگی من...

دلتنگي
همان درد عميقي كه در نوشته هايم موج ميزند
همان دردي كه نفسم را بند مي اورد و قلبم را تكه تكه ميكند
اري همين درد
مرا به اينجا كشانده است

[ سه شنبه نهم آذر ۱۳۹۵ ] [ 19:54 ] [ من ] [ ]

پارادوکس زندگی من...

من همان پرنده آزاد در قفس
من همان خنده روی عبوس
من همان شاداب غمگین
من همان لبریز از خالی
من همان پر حرف گوشه گیر
من همان دانای نادان
من همان عجول صبور
من همه ی این همانم و هیچ نیستم
شاید روزی ماهی سالی از این چا بگذری و گویی چقدر شبیه من است
اما من شبیه همه و متفاوت از همه ام
و این همان پارادوکس زندگی من است

+تمام نوشته های وبلاگ نویسنده اش خودمم کپی نداریم اگه میخواین کپی کنین لطفا قبلش اطلاع بدین با تشکر

پارادوکس زندگی من...

اخرين پستم ٣٠ دي بودو چه روزي  چه جالب الان دقيقا همون شرايطي بود كه ٣٠ دي بود خودشم امروز گفت ...گفت مثل اون روز نگام ميكني ...گفتم چجوري؟ گفت عصباني دلخور جدي گفتم به اندازه همون روز دلخورم همه دلخوريام جمع شدهاين روزا خوبه ميگذره  ٣٠ دي ناراحت بودم تنها بودم كل دوره امتحانات همون حال بودم  الانم پارادوکس زندگی من...ادامه مطلب

داشتم يكم از عكسامو پاك ميكردم يك كليپ پيدا كردم از عكسا خودم درست نكرده بودم با اهنگ قسم ميخورم هنگامه

تا روزی که قلبم هنوز میزنه  تا وقتی که جونی توی این تنه 
تو روزای خوب تو روزای بد 
همیشه باهاتم قسم میخورم 

چقدر زود همه چيز فراموش شد و اثري نموند ازم 

هي بيخيال

خدايا شكرت 

پارادوکس زندگی من...